Stadion

19-tysięczny AFAS jest 9. pod względem pojemności obiektem w Eredivisie. Mimo zaledwie 17-letniej historii był świadkiem wielkiego i niespodziewanego triumfu klubu oraz nieprawdopodobnej katastrofy budowlanej.

Gdy ponad 39-letni Alkmaarderhout dożywał swoich dni w pierwszej dekadzie XXI wieku, klub ze 100 tys. Alkmaar już myślał jak zacząć nowy etap i jak odnaleźć się w hierarchii holenderskiej piłki, gdzie szczyt piramidy jest od dawna zajęty. Pierwszym z wielu kroków było powstawanie AFAS (podobnie jak nowy stadion Legii, został zainaugurowany meczem z Arsenalem FC - Kanonierzy wygrali 3:0), które dało finansowy fundament i pozwoliło na otworzenie nowej perspektywy. Potem doszły kolejne: hołdująca najlepszym niderlandzkim tradycjom akademia oraz zbudowanie wielu młodych piłkarzy, którzy potem rozwijali się w czołowych ligach europejskich.

AFAS Stadion ma jedną kondygnację, na wysokości linii środkowej herb klubu ułożony jest w mozaice z krzesełek. Strefę wyjścia piłkarzy na boisko udekorowano w klubowe motta i zdjęcie z najnowszej historii. klubu. Obok strefy znajduje się sala konferencyjna,na której jednej ze ścian przygotowano grafikę ze sztafetą trenerów. Wśród nich legendarny widzimy Louisa van Gaala, który jest kolejnym elementem alkmaarskiej układanki. Szkoleniowiec, który w połowie lat 90. wygrał Ligę Mistrzów UEFA, dzięki sensacyjnemu mistrzostwu w 2009 r. po kilku latach niepowodzeń odbudował swoją pozycję zawodową w europejskiej piłce. Alkmaar poza Twente Enschede do dziś pozostaje ostatnim klubem, który przełamał triumwirat Ajaksu, PSV Eindohoven i Feyenoordu Rotterdam.

W październiku 2019 roku wiejący przez kilka dni porywisty wiatr spowodował uszkodzenie konstrukcji podtrzymującej dach. Zawaliła się jego północna część, która spadając uszkodziła ponad tysiąc krzesełek. Przechyliły się również maszty oświetleniowe, przez które pozostała część dachu została naruszona i opadła nad trybuny. W wyniku katastrofy, z której zdjęcia pojawiły się w portalach sportowych na całym świecie, nikt nie ucierpiał. Klub natychmiast zamknął obiekt i zagwarantował, że dopóki nie będzie bezpiecznie, żadna impreza na stadionie nie dojdzie do skutku. Przez czas najtrudniejszych prac renowacyjnych czerwono-biali rozgrywali mecze w położonej 85 km od miejsca Hadze, a ten dwuletni okres wykorzystano nie tylko do minimalnego powiększenia stadionu do 19 tysięcy, ale również modernizacji systemu oświetlenia oraz poprawy akustyki. Kibice, którzy dziś wieczorem pojawią się na stadionie, nie zobaczą już ani śladu tej historii.

Organizatorzy spodziewają się ponad kilkunastu tysięcy widzów, w tym ponad tysięcznej grupy z Warszawy wspartej przez zaprzyjaźnionych kibiców ADO Den Haag. Sektor gości jest zlokalizowany w północno zachodnim narożniku i wyróżnia się czarnymi krzesełkami.

Legioniści przed południem odbyli trening aktywacyjny w hotelu, goście spędzają czas w kompleksie nad Morzem Północnym, około 12 km od stadionu. Odliczamy godziny.

Oglądajcie nas w Viaplay i TVP  Sport.

Nowy stadion został otwarty w 2010 roku, ale Legia grała na obiekcie przy Łazienkowskiej od czasów przedwojennych. Pierwszym oficjalnym meczem, jaki Legia zagrała na stadionie przy Łazienkowskiej 3, było spotkanie z zespołem CF Europa Barcelona 9 sierpnia 1930 roku. W meczu padł remis 1:1, a pierwszą bramkę na tym obiekcie zdobył w 22. minucie z rzutu karnego Henryk Martyna. Pierwszy mecz ligowy, jaki Legia zagrała na własnym stadionie to z kolei spotkanie z Czarnymi Lwów (24 sierpnia 1930 roku, pierwszą ligową bramkę dla Legii zdobył Józef Nawrot). W 1933 stadion Legii oficjalnie zyskał nazwę Stadionu Wojska Polskiego.

W czasie II Wojny Światowej i okupacji stadion znalazł się w posiadaniu Niemców, co - o ironio - uchroniło obiekt przed zniszczeniem. Okupanci organizowali na obiekcie zawody sportowe i mecze piłkarskie. Skutki wojny stadion odczuł przy okazji ofensywy Armii Czerwonej- po zakończeniu wojny wymagał renowacji.

W latach '60 Stadion Wojska Polskiego jako jeden z nielicznych w Polsce został wyposażony w sztuczne oświetlenie, którego inauguracja nastąpiła 5 października 1960 roku podczas meczu Legia - AGF Arhus w 1/16 finału Pucharu Mistrzów Krajowych. Na przestrzeni lat stadion przy Łazienkowskiej przechodził mniejsze i większe remonty, ławki zostały zastąpione przez plastikowe siedziska. W związku z tym zmieniała się także jego pojemność.

W 1999 roku stary obiekt przeszedł jedną z największych renowacji - odnowione zostały łuki za bramkami, które wyposażono w krzesełka. Stało się to przy okazji meczu reprezentacji Polski z Anglią. 

W ostatnich latach istnienia starego stadionu wszyscy niecierpliwie czekali już na budowę całkowicie nowego obiektu. Przeszkadzały w tym problemy związane z własnością gruntów, przy których stoi Stadion Wojska Polskiego. Z kłopotami udało się jednak uporać i na jesieni 2008 roku rozpoczęła się rozbiórka starych trybun. Ostatnim meczem, jaki Legia rozegrała na Łazienkowskiej tuż przed rozpoczęciem budowy nowego stadionu, było spotkanie ze Śląskiem Wrocław (14 listopada 2008 roku). Wówczas kibice Legii pożegnali starą Żyletę, która na nowym stadionie usytuowana została nie na trybunie wschodniej, lecz na północnej - za bramką.

Stadion Legii Warszawa to wyjątkowy obiekt sportowy – ultranowoczesny, wielofunkcyjny i spełniający najwyższe światowe standardy. To arena zapewniająca niespotykaną dotychczas jakość oglądania meczów.

Wyjątkowa architektura stadionu świetnie wpisała się w krajobraz centrum Warszawy. Świetny projekt wykonany z wyjątkową dbałością o najdrobniejsze szczegóły, a zarazem niesamowitym rozmachem sprawił, że stadion przy ulicy Łazienkowskiej 3 stał się obiektem odpowiadającym europejskim ambicjom Legii Warszawa. Historia stadionu Legii to jednak nie tylko nowy obiekt, ale przede wszystkim ten, który przez 80 lat służył piłkarzom i kibicom najpopularniejszego klubu w Polsce, będąc jednocześnie świadkiem ich największych sportowych sukcesów – Stadion Wojska Polskiego im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie.